සීතල නිශා අඳුර ගෙන
අහසට වඩින අමාවක සඳ
ආත්මීය සිරගෙයි යදම් අතරින්
හෙමි හෙමින් පැමිණ දොඩමළුව
මිහිදුම් පටල,සුළඟ හා මුසුව
අදින් වසර තාරකා සංඛ්‍යාවකට පෙර
මිහිමත විසූ එක් සහෘදයෙකුගේ
සියුම් ගී මිමිණුම් ඇසේ දෙසවන් පුරා
"අතීතයෙහි ශ්‍රී විභූතිය ගෙන විරාජමාන
විසල් නුග රුක,මම නුඹට වයිර කරමි
අතීතකාමය නම් නුඹ,හිරුගේ ආලෝකය වසා ඇත
නුඹ පාමුළ අඳුර පමණෙකි"
**************************************
දෘඪ,ජඩ,මූසල,මෘග වියාලයින් පිරි
සමාජය නම් සම්මුතියෙහි සිරගෙයි
යදම් බිඳවැද අභිනික්මනට සැරසෙන
"සිද්ධාර්ථ,නවතිනු!!!!!
රජුන් වටී.........
එබැවින්,සක්විති රජදහන වෙනුවෙන් වෙහෙසෙනු
එකල නුඹ ජීවිතය ජයගත්තා වේ
තවද එය සාර්ථකත්වය ද වනු ඇත"
පරම්පරාගත සොහොන් බිම සිට
හතර රියන්කඩ පවා අහිමි ඇටසැකිලි
මහ හඬින් මොර දෙයි
-රිද්ම එරංග-
No comments:
Post a Comment